به منظور مطالعه اثرات کود نیتروژنه و فاصله کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین امیدبخش برنج شماره 843 آزمایشی طی دو سال (1386-1385) در ایستگاه تحقیقات برنج تنکابن (چپرسر) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورها شامل سطوح مختلف کود نیتروژن (200، 250 و 300 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور اصلی و فاصله کاشت در چهار سطح (30×11، 30×15، 20×20 و 25×25 سانتی متر) به عنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج نشان داد که مقادیر مختلف کود نیتروژن بر صفاتی مانند وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد دانه پر، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اثر معنی داری داشته و بین فاصله کاشت مختلف در همه صفات مورد مطالعه به جز تعداد دانه پر و شاخص برداشت اختلاف معنی داری وجود داشت. تجزیه آماری نشان داد که با افزایش فاصله کاشت، عملکرد دانه کاهش یافت و در بین تراکم ها، فاصله کاشت 20×20 سانتی متر بیشترین عملکرد دانه را به مقدار8004.2 کیلوگرم در هکتار داشت. افزایش کاربرد نیتروژن موجب افزایش عملکرد دانه شد اما این افزایش معنی دار نبود. مناسب ترین فاصله کاشت 20×20 سانتی متر نشاکاری با 200 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار به دست آمد. نتایج رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت نشان داد که صفات عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و تعداد پنجه مهمترین صفات در توجیه تنوع موجود در عملکرد دانه بودند و بیشترین تاثیر را بر روی عملکرد دانه داشتند.